Daar stond ze dan.
Opeens in mijn leven.
Zo onwerkelijk.
Alsof je ineens kleur kan ruiken.
De sterren kan horen zingen.
Geur kan voelen.
Heb ik ooit eerder zoiets moois gezien?
De onschuld van het kind.
De weelderige schoonheid van de bergen.
Kunst geboren uit passie.
Noch de klanken van de wind.
Niets.
Niets vind ik zo mooi als jij.